Search from vocabulary

Content language

Concept information

Preferred term

2297Θέατρο της σκληρότητας  

Scope note

  • Όρος που επινοήθηκε τη δεκαετία του 1930 από τον Antonin Artaud για να περιγράψει τη θεωρία-μανιφέστο για το θέατρο που οραματιζόταν. Επιτιθέμενος συνολικά στη δυτική αστική κουλτούρα, υπερασπίστηκε την αναγκαιότητα για μια ασυμβίβαστη σκηνοθεσία, που θα αποσυνδέει το θέατρο από τη λογοτεχνία και την τυραννία της λέξης και θα φέρνει κοντά ηθοποιό και θεατή σε μια μυστικιστική και συγκλονιστική εμπειρία. Αυτή συνεπαγόταν την υποβολή των θεατών σε συναισθηματικά σοκ, προκειμένου να απελευθερωθούν από τον εγκλωβισμό στη λογοκρατία και την ορθολογική σκέψη. Επιζήτησε να συνδυάσει τις θεωρίες του με στοιχεία του ασιατικού χορευτικού δράματος για να δημιουργήσει μια βίαιη, τελετουργική μορφή θεάτρου. Το κείμενο εκφέρεται σε ένα είδος τελετουργικής επωδού (αντί να αποδίδεται με τον τρόπο της ψυχολογικής ερμηνείας). Όλη η σκηνή χρησιμοποιείται σαν σε τελετουργία και παράγει εικόνες (ιερογλυφικά) που απευθύνονται στο ασυνείδητο του θεατή. Οι καινοτόμες ιδέες του για την πνευματικότητα και μια ολιστική θεώρηση της τέχνης, το πολιτισμικό και ανθρωπολογικό ενδιαφέρον για την παράσταση, την εικονιστική και αισθητηριακή αντίληψη του θεατρικού γεγονότος, τον νέο ρόλο του κοινού ως συμμέτοχου και συνδημιουργού, τον επαναπροσδιορισμό του παραστασιακού κειμένου και την έμφαση στο θέατρο ως διαδικασία και όχι ως τελικό προϊόν είχαν βαθιά επίδραση στα καλλιτεχνικά πειράματα σε σωματικές μορφές έκφρασης των δεκαετιών του 1960 και του 1970.

Source

  • Artaud 1992
  • Sidiropoulou 2011

Contributor

  • Κατσιαδάκη Ελένη (ΑΑ)

Creator

  • Γουλή Ελένη (ΑΑ)

Notation

  • 2297

In other languages

URI

https://humanitiesthesaurus.academyofathens.gr/dyas-resource/Concept/2297

Download this concept:

RDF/XML TURTLE JSON-LD last modified 2020-10-12 Created 2020-01-312020-01-31